به جای نا امیدی کلا بیخیال میشم و برای اتفاقات خوب خوشحال نشم و برای اتفاقات بد هم ناراحت . بیتفاوت باشم بیخیال همه چیز .
اینجوری حتما بهتره .
فاصله امیدوار شدن تا نا امید شدن کوتاهه . خیلی کوتاه
اندازه ی دیدن یه نشونه ی خوب رو میز پذیرایی تا شنیدن یه حرف نا امید کننده دو ساعت بعدش
وقتی اونا بخاطر من ذوق نمیکنن من بخاطرشون ذوقی ندارم . ندارم . ندارم
درباره این سایت